تاریخ کشور استرالیا

• نویسنده: کیوان کاری
• مهاجرت به استرالیا

تاریخ کشور استرالیا سرشار از رخدادها و اتفاقات خارق العاده‌‎ای است. فرهنگ مردم، مکان‌ها و رویدادهایی که این کشور را شکل داده‌اند، همه ریشه در تاریخ این کشور بزرگ دارند. شما وقتی در خیابان‌های شهرهایی مانند سیدنی و ملبورن قدم می‌زنید، این امکان را دارید تا تاریخ کشور را مرور کنید. آنچه امروز مشاهده می‌کنیم، حاصل تاریخی چند 100 ساله از کشوری است که خاستگاه معماری مدرن، مهاجران و کانگوروها است. دوستداران تاریخ می‌توانند در این بررسی، تاریخ کشور استرالیا را از ابتدا تا دنیای مدرن مرور کنند.

ماقبل تاریخ

دایناسورها از حدود 250 تا 65 میلیون سال پیش زندگی می‌کردند و شواهد فسیلی زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند طیف متنوعی از آنها در سرزمین‌های باستانی استرالیا پرسه می‌زدند. شما می‌توانید با پیوستن به مسیر پنج روزه دایناسورهای استرالیایی در کوئینزلند، راه زندگی این غول‌های ماقبل تاریخ را دنبال کنید.

این ردپاهای فسیل شده دایناسور در واقع الهام بخش صحنه ازدحام در فیلم پرفروش، «پارک ژوراسیک» بود. نه چندان دور از اینجا، موزه عصر دایناسورهای استرالیا را نیز خواهید دید که بزرگترین مجموعه فسیلی دایناسورهای استرالیایی در جهان است. در ساحل غربی و در ساحل دایناسورها گشت بزنید تا ردپای فسیل شده از حدود 130 میلیون سال پیش را ببینید. در سیدنی، حتماً از نمایشگاه دائمی که دوران مزوزوئیک را در موزه استرالیا نشان می‌دهد، بازدید به عمل آورید.

استرالیای بومی

در تاریخ کشور استرالیا آمده است که مردم بومی و جزیره نشینان تنگه تورس، بیش از 60 هزار سال در این قاره زندگی کرده‌اند. استرالیایی‌های بومی قبل از استعمار اروپا در حال کشت و آبیاری مناطق کشاورزی، ماهیگیری و ساختن خانه‌های دائمی خود بودند. بر خلاف تصور غلط و رایج که همه آن‌ها قبیله‌های شکارچی بودند، استرالیایی‌های بومی درک بالایی از محیط ‌زیست و منابع طبیعی خود داشتند. آبراه‌های محلی، تپه‌های ماسه‌ای و جنگل‌های سرسبز، همگی محل زندگی بومیان استرالیا بودند.

استرالیایی‌های بومی امروزی همگی به یک اجداد مشترک مربوط می‌شوند که عضوی از جمعیت مشخص بودند که حدود 50 هزار سال پیش در این سرزمین پدیدار شدند. تصور می‌شود که مهاجران با استفاده از قایق‌های بدوی از آسیا به استرالیای شمالی مهاجرت کرده‌اند. یک تئوری دیگر می‌گوید که مهاجران اولیه حدود 70 هزار سال پیش از آفریقا بیرون آمدند، که باعث می‌شود استرالیایی‌های بومی قدیمی‌ترین جمعیت انسان‌هایی باشند که در خارج از آفریقا زندگی می‌کنند.

استعمار و اسکان بریتانیا

کشتی‌های هلندی، پرتغالی و اسپانیایی، کشور استرالیا را در قرن هفدهم کشف کردند. هلندی‌ها در سال 1606 در خلیج کارپنتاریا فرود آمدند. در سال 1616 این قلمرو به نام «هلند جدید» شناخته می‌شد. بریتانیایی‌ها در سال 1688 وارد شدند اما تنها در سفر «کاپیتان جیمز کوک» در سال 1770 بود که بریتانیا مدعی مالکیت این جزیره وسیع شد و آن را «نیو ساوت ولز» نامید.

زمانی که مهاجران بریتانیایی در سال 1788 استعمار استرالیا را آغاز کردند، بین 750 هزار تا 1.25 بومی استرالیا تخمین زده می‌شد که در آنجا زندگی می‌کردند. به زودی، پادشاهی بریتانیا زندگی مردم بومی جزیره را ویران کردند و مهاجران بریتانیایی زمین‌های بومیان را به تصرف خود درآورند. اگرچه برخی از بومیان استرالیا مقاومت کردند، اکثر آنها تحت سلطه قتل عام و فقیر جوامع خود قرار گرفتند زیرا مهاجران انگلیسی زمین‌های آنها را تصرف کردند. در این رخداد تا 20 هزار نفر از مردم بومی در درگیری‌های خشونت آمیز در مرزهای مستعمره جان باختند.

در تاریخ کشور استرالیا آمده است که جیمز کوک، کاپیتان بخش شرقی قاره استرالیا را برای سلطنت بریتانیا در سال 1770 ادعا کرد. هجده سال بعد، اولین ناوگان برای ایجاد یک مستعمره کیفری در نیو ساوت ولز وارد شد. در اکتبر 1786، دولت بریتانیا آرتور فیلیپ را به عنوان کاپیتان «HMS Sirius» منصوب کرد. در 26 ژانویه 1788، کاپیتان آرتور فیلیپ ناوگانی متشکل از 11 کشتی بریتانیایی حامل محکومان را به مستعمره نیو ساوت ولز هدایت کرد و عملاً کشور جدید را تأسیس کرد.

مشکلات سال‌های اولیه

استرالیا که زمانی به عنوان نیو ساوت ولز شناخته می‌شد، در ابتدا به عنوان مستعمره کیفری برنامه ریزی شده بود. اما فیلیپ مأمور ساخت یک اردوگاه کشاورزی برای محکومان بریتانیایی را در دستور کار قرار داد. فیلیپ با تصور ناچیزی از آنچه از سرزمین مرموز و دوردست انتظار داشت، در جمع آوری ناوگانی که قرار بود این سفر را انجام دهد، مشکلات زیادی داشت.

درخواست‌های او برای کمک به کشاورزان با تجربه‌تر بارها رد شد و او هم بودجه ضعیفی داشت و هم تجهیزات کم؛ با این وجود، فیلیپ با گروه کوچکی از تفنگداران دریایی و دیگر افسران، حزب 1000 نفری خود را که بیش از 700 نفر از آن‌ها محکومین بودند، در سراسر آفریقا تا سمت شرق استرالیا رهبری کرد. در مجموع، این سفر هشت ماه به طول انجامید که حدود 30 مرد در آن کشته شدند.

سال‌های اول استقرار دولت جدید تقریباً فاجعه آمیز بود. فیلیپ که به دلیل خاک فقیر، آب و هوای ناآشنا و کارگرانی که از کشاورزی بی‌اطلاع بودند، نفرین شده بود و برای زنده نگه داشتن این مردان با مشکلات زیادی روبرو بود. این مستعمره چندین سال در آستانه گرسنگی کامل قرار داشت و تفنگداران دریایی که برای حفظ نظم فرستاده می‌شدند از عهده وظیفه خود بر نمی‌آمدند.

روز ملی استرالیا

فیلیپ که ثابت کرد یک رهبر سرسخت اما منصف است، با انتصاب محکومان در پست‌های نظارتی، استقامت خود را نشان داد. شلاق زدن و دار زدن امری عادی بود اما برابری طلبی نیز رایج بود. همانطور که فیلیپ قبل از ترک انگلیس گفت: «در یک کشور جدید هیچ برده‌ای وجود نخواهد داشت.» اگرچه فیلیپ در سال 1792 به انگلستان بازگشت، این مستعمره در آغاز قرن نوزدهم رونق یافت.

این مردان با احساس جدیدی از میهن پرستی که در تاریخ کشور استرالیا زبان زد است، در حوالی 26 ژانویه به عنوان روز تأسیس استرالیا، کشور جدید را بنا کردند. مورخ «منینگ کلارک» اشاره کرد که در سال 1808، این افراد «سالگرد تأسیس مستعمره» را با شادی فراوان جشن گرفتند. از آنجایی که استرالیا به یک کشور مستقل تبدیل شد، روز 26 ژانویه هر سال به عنوان روز ملی استرالیا شناخته می‌شود.

در زمان‌های اخیر، «روز ملی استرالیا» به طور فزاینده‌ای بحث برانگیز شده است زیرا آغاز زمانی است که بومیان این قاره به تدریج از سرزمین خود خلع ید شدند زیرا استعمار سفیدپوستان در سراسر قاره گسترش یافته بود. بسیاری از بومیان استرالیا این روز را «روز تهاجم» می‌نامند.

کشف طلا در استرالیا

مهاجران آزاد و زندانیان سابق شش مستعمره از جمله نیو ساوت ولز (1786)، تاسمانی (آن زمان سرزمین ون دیمن در سال 1825)، استرالیای غربی (1829)، استرالیای جنوبی (1834)، ویکتوریا (1851) و کوئینزلند (1859) را ایجاد کردند. از طرفی، موضوع کشف طلا به یک اپیدمی در کشور تبدیل شد که به توسعه شهرها سرعت بیشتری افزود.

در حالی که در دوران غرب وحشی آمریکا، زمانی که به هجوم طلا در قرن نوزدهم فکر می‌کنید، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد، استرالیا دوره اکتشاف خاص خود را داشت. طلا برای اولین بار در اواسط دهه 1800 کشف شد و به زودی شهرهای دورافتاده در سراسر کشور شکوفا شدند زیرا مردم از همه طبقات با ایده ثروتمند شدن به دنبال طلا بودند.

پرورش گوسفند و غلات به زودی به بنگاه‌های اقتصادی مهم تبدیل شدند. این شش مستعمره به ایالت تبدیل شدند و در سال 1901 با قانون اساسی که شامل سنت‌های پارلمان بریتانیا و فدرال ایالات متحده بود، به اتحادیه مشترک المنافع استرالیا تبدیل شدند. بقایای دوران گذشته هنوز در بسیاری از این شهرهای این قاره بزرگ به چشم می‌خورند. یکی از بهترین مکان‌ها موزه «Sovereign Hill» در غرب ملبورن است.

استرالیا در جنگ

استرالیا در جنگ جهانی اول در کنار بریتانیا، به ویژه با سپاه متشکل از ارتش استرالیا و نیوزلند (ANZAC) در مبارزات داردانل در سال 1915 جنگید. سربازان شجاع استرالیایی در طول جنگ جهانی اول دور از خانه نبرد کردند. تخمین زده می‌شود که 60 هزار نیروی نظامی استرالیایی و نیوزلندی کشته و ده‌ها هزار نفر در این عملیات زخمی شدند. هر سال در 25 آوریل، روز ANZAC در سراسر کشور با مراسم راهپیمایی گرامی داشته می‌شود.

<

در طول جنگ جهانی دوم، نیروهای استرالیایی سهم بسزایی در پیروزی متفقین داشتند. مشارکت در جنگ جهانی دوم به استرالیا کمک کرد تا روابط نزدیکتری با ایالات متحده ایجاد کند. نبرد سال 1942 زمانی که داروین توسط 260 هواپیمای دشمن بمباران شد، یک نقطه عطف در تاریخ کشور استرالیا محسوب می‌شود.

ورود به دنیای مدرن

قدرت پارلمانی در نیمه دوم قرن بیستم بین سه حزب سیاسی اعم از حزب کارگر استرالیا، حزب لیبرال و حزب ملی منتقل شد. استرالیا قوانین تبعیض آمیز مهاجرت خود را در دهه‌های 1960 و 1970 کاهش داد که به نفع مردم اروپای شمالی بود. پس از آن، حدود 40 درصد از مهاجران از آسیا آمدند و جمعیتی را که عمدتاً از میراث انگلیسی و ایرلندی بودند، تنوع بیشتری بخشیدند. یک جنبش بومی که در دهه 1960 رشد کرد، شهروندی کامل را به دست آورد و تحصیلات را برای فقیرترین گروه اجتماعی-اقتصادی کشور بهبود بخشید.

در مارس 1996، ائتلاف حزب لیبرال به عنوان فشاری از سوی حزب محافظه کار برای کاهش دستاوردهای بومیان و محدود کردن مهاجرت بود. در سپتامبر 1999، پس از آنکه شبه نظامیان طرفدار اندونزی شروع به کشتار غیرنظامیان کردند تا همه پرسی استقلال تیمور شرقی را خنثی کنند، استرالیا نیروی بین المللی حافظ صلح را رهبری کرد که برای بازگرداندن نظم به تیمور شرقی فرستاده شد.

استرالیا چند فرهنگی

استرالیا خانه قدیمی‌ترین متنوع‌ترین فرهنگ جهان و همچنین استرالیایی‌هایی است که با بیش از 270 اصل و نسب در این قاره زندگی می‌کنند. قبل از هجوم طلا، اکثر مهاجران اصالتاً بریتانیایی یا ایرلندی بودند. کشف طلا در دهه 1850 شاهد هجوم مردم از اروپای، چین و تا حدی کمتر از ایالات متحده، نیوزلند و اقیانوس آرام جنوبی بود.

امروزه می‌توانید به هر شهر استرالیا صفر کنید و قومیت‌های مختلف از یونانی و لبنانی گرفته تا ویتنامی و ایرانی را ببینید. از ایتالیای کوچک در سیدنی و محله چینی‌ها در ملبورن تا قدیمی‌ترین سکونتگاه آلمانی‌های بازمانده استرالیا در ‌هاندورف (استرالیای جنوبی) می‌توانید کشف کنید که چگونه مهاجران فرهنگ خود را حفظ کرده‌اند و در عین حال زندگی در این کشور بزرگ را پذیرفته‌اند.

کلام آخر

استرالیا به دلیل قوانین لیبرال خود یک مقصد مهاجرتی عالی است. آموزش اجباری رایگان، حمایت از اتحادیه‎های کارگری با سازش صنعتی و داوری، رای مخفی، حق رای زنان، کمک هزینه زایمان و مستمری‌های بیماری و سالمندی تنها بخشی از خدمات دولت استرالیا به مهاجران است. امیدواریم مقاله تاریخ کشور استرالیا مورد توجه شما قرار گرفته باشد. اگر قصد مهاجرت به استرالیا را دارید، با گروه مهاجرتی ادب در تماس باشید و سوالات خود را مطرح کنید. تیم پشتیبانی ادب به شما در رسیدن به اهدافتان کمک شایانی می‌کند.