فرم ارزیابی اخذ ویزای کاری

در طول سال‌های اخیر بسیاری از مردم جهان به دنبال کار در کشوری فرای مرزهای کشور خودشان هستند. امروزه اولین لازمه‌ی سفر و اقامت در اکثر کشورهای دنیا ویزای آن کشور می‌باشد که یکی از جذاب ترین انواع ویزاها، ویزای کار می‌باشد. ویزای کار در بسیاری از جوامع امروزی طرفداران خاص خود را دارد. البته ناگفته نماند که کشورهایی همچون آلمان، کانادا، آمریکا، نیوزلند و... نیز با کمبود نیروی کار ماهر بین‌المللی مواجه هستند و به دنبال استخدام نیروی کار مجرب هستند. در ایران نیز بسیاری از هموطنان ما نیز به دلایل مختلفی مانند شرایط اقتصادی، فراهم نبودن بستر فعالیت برخی مشاغل، پیدا نکردن شغلی مرتبط با رشته تحصیلی و... به دنبال پیدا کردن فرصت شغلی در سایر کشورها هستند.

برای اخذ ویزای کار مسیرهای زیادی وجود دارد اما تشخیص اینکه چه روشی متناسب با شرایط متقاضی است، کار دشواریست! بنابراین به متقاضیان ویزای کاری توصیه می‌شود قبل از اقدام به اخذ ویزا حتما با موسسات ارائه دهنده خدمات ویزا در تماس باشند. چرا که مشاوران با تجربه موسسات مهاجرتی با توجه شرایط متقاضی اعم از سوابق شغلی و تحصیلی، محدوده سنی و... بهترین موقعیت شغلی و بهترین کشور را به متقاضیان پیشنهاد می‌دهند. برای افزایش سرعت روند پیشرفت پرونده ویزای کاری متقاضی، فرمی بنام فرم ارزیابی اخذ ویزای کار به متقاضیان ارائه می‌شود.

برای بررسی و ارزیابی اخذ ویزای کار روی فرم ارزیابی اخذ ویزا کلیک کنید.

برای اخذ ویزای کار در برخی کشورها سلامت روحی و جسمانی متقاضی در کنار مسائل اصلی دیگر مانند مدرک تحصیلی، مدرک زبان، سابقه کار و... در اولویت قرار دارد و ممکن است تست‌هایی برای اطلاع از وضعیت روحی و جسمی متقاضی انجام شود. اصولا ویزای کار به فردی تعلق می‌گیرد که شغلی مناسب در کشور مورد نظر بدست آورده باشد. بنابراین اگر فردی درخواست اخذ ویزای کاری دارد می‌بایست به دنبال فرصت شغلی مناسب در کشور مقصد باشد.

همانطور که گفته شد برخی از کشورهای صنعتی و پیشرفته مانند آلمان، استرالیا، کانادا و... منابع طبیعی و صنعت پویایی دارند و در عین حال نیازمند نیروی خبره و مجرب بین‌المللی نیز هستند. در کشورهایی از قبیل کشورهای نام برده شانس پیدا کردن شغل مناسب در کمترین زمان ممکن بیشتر است. همانطور که گفته شد اخذ ویزای کار روش‌های متعددی دارد. ما در ادامه به دو روش متداول اخذ ویزای کاری اشاره می‌کنیم.

یکی از روش های پیدا کردن شغل برای متقاضیان آن است که وی به دنبال فرصت شغلی باشد که در کشور مقصد علیرغم آگهی کردن فرصت شغلی، نیروی کار بومی برای آن پیدا نشده باشد. روشی دیگری که در بین متقاضیان بسیار محبوب است، به این صورت است که به متقاضی 6 ماه اقامت موقت در کشور مقصد داده می‌شود. این بازه زمانی شش ماهه فرصتی است تا متقاضی بتواند فرصت شغلی مناسبی برای خود پیدا کند. اگر متقاضی در طول این بازه زمانی شغل مورد نظر خود را پیدا کند ویزای کاری به او تعلق می‌گیرد، اما اگر متقاضی موفق به پیدا کردن شغل نشد می‌بایست به کشور خود بازگردد و اقامت بیش از شش ماه او غیرقانونی می‌باشد.

برای بررسی و ارزیابی اخذ ویزای کار روی فرم ارزیابی اخذ ویزا کلیک کنید.